Lapland avontuur 2022

Ons klein avontuur in Lapland Zweden

Begin 2021 besloten ik en mijn vrouw om eens iets heel anders te doen.
We boekten een reis om naar lapland te gaan begin 2022.
Lapland zweden wildernis

Ergens begin 2021. Mijn vrouw zag enkele foto’s van lapland via Instagram. De ondergesneeuwde bomen en rivieren, het noorderlicht, … Al snel zie je dit als een droomreis. Tenzij je niet van sneeuw houd natuurlijk, maar dan nog.
Het noorderlicht of aurora borealis stond al een tijdje op mijn persoonlijke bucketlist. Het was dan ook de moment om het samen eens te bespreken en uiteindelijk een reis te boeken naar deze mooie regio. Zonder onze dochter, want dat vonden we nog wat te vroeg.

Zonder enige kennis van wat, waar en hoe, zijn we beginnen zoeken naar informatie via Google en ervaringen van enkele kennissen. We kwamen dan uiteindelijk bij Nordic terecht. Een organisatie die zichzelf de Scandinaviëspecialist noemt.
Misschien wel terecht, want het aanbod is heel uitgebreid. Voor ieder wat wils.
Iets later kozen we uiteindelijk voor het “Best of the north” pakket. Een 8-daagse reis in Zweeds Lapland. Een mix van cultuur en avontuur. De ideale kennismaking leek ons.
Na wat mailverkeer heen en weer met Nordic lag onze reis plots vast. Want ja Covid hé. Dus online alles geregeld.
Yes… geboekt. Een echte droomreis. het aftellen kan beginnen.

Hoe dichter we kwamen bij ons reis, hoe meer zenuwen we kregen. Maar ook een beetje stress. De zenuwen van enthousiasme, de stress omdat de welgekende pandemie maar niet stopt.
Ondertussen hadden we al heel wat kledij bij Decathlon gekocht om ons warm te houden daar in Lapland. Dankzij de tips van Nordic en enkele Facebookgroepen hadden we alles van kledij en materiaal verzameld om op reis te kunnen.
Onze eigen balaclavas, hand en voetverwarmers, thermokledij, … Allemaal uit Decathlon

En dan is het bijna zover. We mogen bijna vertrekken! Maar eerst nog één ding. Een negatieve test af leggen. Een verplichting voor Zweden en Finland op deze moment.
Dit was misschien wel het grootste stressmoment. Overal zie je de Covid besmettingen weer pieken. Ook op ons werk ontsnappen we er niet aan. Zo goed mogelijk beschermen we ons met de nodige maskers en ontsmettingsalcohol. We willen echt wel vertrekken! Een dag voor we vertrekken leggen we een negatieve test af. Oef weg stress. Lapland, here we come!

“De negatieve Covid test was misschien
wel onze grootste opluchting”

Zaterdag 29 januari. We vertrekken met het vliegtuig via Brussel Airport naar Finland (Kittilä). Reisduur zo’n 3u.
Hierna stond ons wel nog een busreis te wachten van 3u naar Lannavaara. Heel noordelijk in Zweden.
Onderweg zie we de eerste uitzichten van Finland met onder andere de skipistes van Levi en besneeuwde bomen. Temperatuur -25°C.
We krijgen van “Daisy” – Is een man hoor. Het verhaal erachter moet je hem zelf maar eens vragen –  een lunch aangeboden op de bus als middagmaal. Hij is iemand van de organisatie “Explore the North” die samenwerkt met Nordic. Toffe kerel.
We krijgen nog wat algemene info en onze kamernummer toegewezen.
We komen dichter en dichterbij en nemen de laatste afslag. De “Aurora Mountain Lodge”, ons verblijf ligt op het einde van de straat in het plaatsje Lannavaara dat zo’n 80 inwoners telt.
We voelen de koude door onze jeans bij het afstappen van de bus. Brrr, dat beloofd voor deze week.
Tijdens de algemene kennismaking en infosessie in de  lounge van de lodge warmen we verder op. In het Engels, want we zijn met Belgen, Nederlanders en Fransen aanwezig. We halen onze extra kledij af die ook in het pakket inbegrepen zit: Sneeuwschoenen, broek, jas, balaclava en handschoenen.
Het is ondertussen pikkedonker – Ja, vanaf half 4 was het al donker – maar kunnen nog kiezen tussen een aantal activiteiten voor het eten geserveerd wordt. Eén van die activiteiten was een bezoek in de plaatselijke huskykennel. Je hoort de honden al blaffen, want voor hun is het ook bijna etenstijd. We trekken onze thermische en gekregen kledij aan en gaan naar buiten bij -22°C .Na een heel uitgebreide uitleg over de hondjes en gaan we ze eten geven.
Waw, wat een schitterende dieren. Je mag ze aaien, want ze zijn superlief. Nooit agressief. En genieten dat ze doen.
Wist je dat ze per dag zo’n 9000 calorieën ELK opeten om ze sterk te houden. Gelukkig eten wij dit niet op, hehe.
De eerste kennismaking is nog maar gemaakt en ben nu al verliefd op deze beestjes. Later op de week zullen we een huskytocht doen met deze woefjes. Tijd om nu zelf iets te gaan eten.

Lapland koude
Snow rackets
Sporen in het wild

Zondag 30 januari, dag 2 in het koude lapland, want het is alweer zo’n 28°C onder nul.
Om 10u start onze eerste activiteit. Maar eerst nog lekker ontbijten.
We doen terug onze kledij aan – We hebben gisteren als eens kunnen oefenen – en gaan naar buiten.
Daar staan de “Snow rackets” klaar. Dit voor 12 personen, want dat is onze vaste groep vanaf nu.
Na wat geklungel om ze vast te maken volgen we de gids in de sneeuw. De eerste echte ontmoeting met de wildernis op klaarlichte dag. We wisselen af en toe af, want wie vooraan loopt ziet iets meer af. De sneeuw ligt zo’n 70cm dik.
Niet zo’n grote hoeveelheid omdat het twee weken hiervoor al eens gedooid heeft. Positieve temperatuur in lapland? Ze snapten het daar zelf niet.
We maken een  mooie wandeling tussen de bomen, over rivieren en meren en leren dierensporen kennen. Wandelen op de Tobacco trail. Rendieren, hazen en hoenen. Ook de bever is terug van weggeweest. Onderweg zien we enkele bomen waar goed aan geknaagd is. Baardmos, het lievelingsgerecht van rendieren vinden we terug aan enkele bomen. Ja inderdaad het ziet er uit als een baard.
We gaan lekker lunchen – Mmm, verse dikke erwtensoep –  in de lodge om ons daarna weer klaar te maken om te gaan skiën (Langlaufen).
Iets waar we ikzelf niet erg naar uitkeek. We zijn zo’n 2 a 2,5u onderweg. Inclusief kleine hellingen en afdalingen.
Bij de laatste en grootste afdaling, kon iedereen zich eens laten gaan. Maar niet zonder vallen. Daar lag ik dan.
Het was dan ook bijna donker en we hadden geen lichtjes mee. Onze gids excuseerde zich. Niets aan te doen.
Mijn vrouw hield er dan ook een serieuze blauwe plek aan over.
‘Tijdens de avond  kregen we bij het diner nog een traktatie op noorderlicht. Niet het felste maar toch enorm van genoten.
De camera kon goed tegen de koude (Canon R5), enkel was het scherpstellen het moeilijkste. De donkere hemel en de koude vingers maakten het moeilijk. Terwijl konden we ook nog eens genieten van al de sterren op deze heldere avond. Wat prachtig toch.

Besneeuwde bomen
Lunch lapland
Aurora Borealis - Noorderlicht

Maandag 31 januari, onze 3de dag. En hier keek ikzelf wel naar uit. Een hele dag rijden met de sneeuwscooter.
Na wat uitleg van deze machine en veiligheid vertrokken we terug de wildernis in.
Wat een belevenis. Het was dan ook de koudste dag van deze week. Temperatuur -33°C! Wat dan eigenlijk daar normaal moet zijn. Berekoud dus. Gelukkig zijn we goed voorzien van thermokledij, ons pak en hand-,voet- en lichaamverwarmers.
Wat een uitvinding. Nu niet echt ecologisch ofzo maar het doet toch deugd bij deze temperaturen. Een aanrader dus.
Let gewoon op dat je ze niet verliest als je bv. je handschoenen eens uitdoet. Je zou niet willen dat een husky of ander dier zo een zakje opeet. Gelukkig is de sneeuwscooter zelf ook voorzien van zadel- en handvatverwarming.
Ons scherm bevroor direct bij de start, dus heb ik het maar laten openstaan onderweg.
Gelukkig doet de balaclava zijn werk. De bevroren wenkbrauwen en wimpers heb ik er maar bijgenomen. gelukkig niet echt last van gehad. (Foto van mijn bevroren gezicht onderaan.)
Naarmate de dag vorderde voelde je toch meer en meer de kou binnendringen. Zeker na de pauze aan het vuurtje.
Mijn vrouw was zo blij dat ze zich kon opwarmen. Ik ook hoor, hehe. Maar het was wel een unieke en leuke beleving.

Sneeuwscooters
Sneeuwscooter lapland

Dag 4. Wat vliegen de dagen hier toch snel. Dat heeft natuurlijk te maken dat de dagen hier allemaal wat korter en goedgevuld zijn. Maar elke dag opnieuw kijk je met verbazing naar dit prachtige land.
Vandaag brengen we een bezoekje aan de Sami en zijn rendieren. Met zen allen op een grote slee voortgetrokken door een sneeuwscooter. We gaan eerst na een kleine verwelkoming bij de rendieren.
Wat een speciale maar prachtige dieren toch. We krijgen baardmos om ze te lokken. En ja hoor, daar zijn ze. Smul smul.
De ideale moment om wat leuke foto’s te nemen.
We gaan verder op stap in het domein van de eigenaar en stoppen bij een soort tipi tent, genaamd Lavvu. Deze gebruikten ze vroeger om de rendieren te kunnen volgen. Heel snel op en af te bouwen. We nemen plaats en leren hoe de Sami vroeger leefde. Heel primitief dus. Het is nu ook nog vrij primitief maar ze hebben wel een huis.
Echte Sami zijn het niet meer, want die zijn er bijna niet meer. Maar de eigenaar heeft wel al school gelopen voor Sami en leeft voor deze cultuur. Hij is hier ook ter plaatse geboren. Respect om deze cultuur staande te houden.
Het is tijd om terug op te warmen, want het is weer koud vandaag. We gaan opwarmen in een gezellig houten huisje. De exacte juiste naam ontgaat me even. Koffie of thee met kaas – sorry, echt niet lekker – en heel wat cultuur staat op de menu. Prachtig hoe de eigenaar vol overgave verteld over de Sami cultuur. Leuke weetjes over kledij, materialen en zijn familie. We genieten met zen alleen van de warmte. Zowel van deze persoon als de verhalen zelf. We kunnen hier gerust nog enkele uurtje blijven zitten, maar het wordt al snel donker. Tijd om terug te keren dus.
We gaan terug lekker tafelen, genieten aan het vuurtje en slapen want morgen staat misschien wel de nr 1 van de excursies op het programma.

Lapland Sami
Lapland Sami
Lapland Sami
Lapland husky

Dag 5. Vandaag gaan we met heel wat hondjes op stap. We doen een huskysafari van 5u. Het is gelukkig al wat minder koud.
Iemand op de slee achteraan om te sturen maar vooral te remmen en iemand die vooraan onder een dekentje zit.
We krijgen uitleg hoe we de honden afremmen en veilig stoppen. Je hoort de bijna 40 honden ondertussen oerluid blaffen. Ze staan te popelen om te vertrekken, want daar leven ze voor. Eenmaal vertrokken hoor je niets meer. Ze doen wat ze het liefste doen. Lopen en trekken. Onderweg wat drinken en afkoelen door in de sneeuw te bijten. Als we stoppen beginnen ze terug te blaffen. Ze willen echt gewoon verdergaan. Tijdens onze lunch dat bijna altijd bestond uit soep, broodjes, koffie en gebakjes krijgen ze de husky’s ook een maaltijd. Bevroren maar dat vinden ze lekker. Wat energie opdoen voor de 2de helft van de dag.
We genieten de rest van de dag nog van de hondjes en de omgeving. De eigenaar van de hondjes stopt regelmatig eens om te vragen of alles ok is met ons en de husky’s. Ja hoor, alles toppie!
Wat een dag, wat een beleving! Dit wil ik ooit nog eens doen, maar dan wat langer.
Als we stoppen bij de kennel geef ik de hondjes nog wat dikke knuffels. I’m so in love.

Om half 9 ’s avonds gaan we nog eens op stap met de grote slee. Bedoeling? Op jacht naar het nooderlicht.
Het ziet er spijtig genoeg te bewolkt uit. Maar weg zijn we.
We ontmoeten de stilte van de natuur. Ook weg van elk omgevingslicht. Even genieten. Maar het is toch maar koud zo stilzitten op de slee. We maken verderop een vuurtje en genieten van een drankje en hapje om dan zonder noorderlicht terug te keren naar de Lodge. Spijtig, maar ja dat is de natuur. Je hebt geen knopje om het noorderlicht zomaar te starten.
Heb toch nog een foto met sterretjes gemaakt, hehe.

Lapland natuur

Dag 6 en 7. Onze 2 laatste vrije dagen van deze week om dan  uiteindelijk zaterdag weer huiswaarts te keren.
We hebben geen extra excursies bijgeboekt. Maar dat kan je zeker als je wil. IJsvissen, Ice hotel, multiday, …
Voor ieders wat keuze, maar wij besloten om Lannavaara eens te verkennen en wat te wandelen.
We bezochten een piepklein kristallen en juwelen winkeltje. Hier kan je ook workshops volgen.
Voor ons dochter vonden een leuk setje oorringen. Wat zal ze blij zijn.
Na de middag gingen we wandelen. Via een app kon je enkele routes volgen. Erg handig en mooi. Spijtig genoeg geen wilde dieren tegengekomen onderweg buiten enkele grote groepen vogels. Op ons gemakje ontdekten we zelf de vlaktes en bossen.
Een mooie klein zonnetje kwam nog een beetje piepen achter de waterige horizon. Het was ondertussen lichtjes aan het sneeuwen.

Op vrijdag, ons laatste dag was het terug aan het sneeuwen. Iets heviger nu. We merkten dit goed tijdens onze wandeling buiten.
De paadjes die je volgde waren bijna niet zichtbaar door de verse sneeuw. Gelukkig gaven enkele takken in de grond en de GPS ons de juiste richting. Leuk wel zo eens wandelen. Beetje avontuur toch. Af en toe zakten we eens weg in de diepe sneeuw.
Duidelijk dat we dan naast het paadje liepen hehe. Kleine windstoten maakten het zicht er niet makkelijker op.
We besloten de dag af te sluiten aan het vuurtje in de lounge met een lekker drankje erbij. Want spijtig genoeg moeten we morgen vroeg opstaan om 3u met de bus te reizen en 3u met het vliegtuig.

Het einde van een supermooie vakantie die ons nog lang zal bijblijven.
Liefste lapland, we zien je ooit nog eens terug.

Groetjes Bjorn en Stefanie

Photogear:
Canon R5 + RF 15-35mm F2.8 en Samsung A52s
Leofoto tripod
Gopro 8 (Didn’t work in the cold)

This post doesn’t contain sponsored or affiliate links

850 567 Vimo Fotografie & Photobooth